- байенек
- зат. жерг. Семсердің (қылыштың) дүзі (жүзі). Ол – кектің көк семсері. Оның қынабы – халық, б а й е н е г і – намыс (Қ. Салғарин, Үбедей, 46).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.